Historycy tworzący Atlas Mazowsza w drugiej połowie XVI wieku umieścili w pobliżu Gruduska wieś o nazwie Rąbież i zaznaczyli ją na kolor czerwony, co oznacza że była to wioska królewska. Jednak spis podatkowy z 1567 roku nie wspomina, aby była to własność królewska (regalis), nie ma też tej wioski w Lustracji Dóbr Królewskich z 1564 roku. Znajdujemy dopiero krótki zapis o takiej wsi dopiero w lustracji z 1617 roku i to w opisie dzierżawy Opinogóra. Właśnie w okolicy Opinogóry jest do tej pory druga wioska o tej samej nazwie. Tak, więc szacowni historycy musieli się w tej kwestii pomylić. Rąbież w pobliżu Gruduska nigdy nie był wioską królewską.
Wspomniany spis podatkowy z XVI wieku informuje, iż było tu 4 włóki ziemi. Grunta nie były podzielone między wielu szlachciców i stanowiły jeden kompleks ziemski. Spis nie podaje nazwiska właściciela, ale można przypuszczać iż ta wioska należała do dziedziców Gruduska. Wskazują na to późniejsze dane z 1784 roku, które wskazuje Krasińskich i Grabowskiego jako na właścicieli Rąbieży, czyli tych samych co w Grudusku.
W XIX wieku Rąbież stanowił część dóbr Grudusk-Wiksin. Była to wioska chłopska. W 1827 roku było tu 11 domów i 65 mieszkańców. W 1859 roku folwarki Wiksin i Rąbież zostały odłączone od Gruduska. Według danych z 1876 roku folwark Rąbież liczył 487 mórg obszaru, z czego gruntu orne liczyły 273 morgi.
W czasie uwłaszczenia powstało 24 gospodarstwa na 76 morgach ziemi. Wioska liczyła w 1888 roku 18 domów i 128 mieszkańców.
Wiksin i Rąbież stanowiły jeden majątek ziemski. W 1912 roku jego właścicielem był Adam Podkuliński.
Spis powszechny z 1921 roku wymienia miejscowość Rąbierz folwark z 3 domami i 80 mieszkańcami, obok istniała wieś z 19 domami i 112 mieszkańcami.
Mapa z okresu międzywojennego pokazuje, iż w tej wsi był dwór (D.) jednak brak tu zaznaczonego folwarku. Folwark był zapewne niewielki (poniżej 50 ha), ponieważ nie uwzględniała go Księga Adresowa Polski z 1929 roku.